علی عبدی؛ بهناز شیراوند
چکیده
هدف از این پژوهش تدوین مدل عملکرد ریاضی بر اساس ادراک از محیط یادگیری سازندهگرا با نقش واسطهای خودکارآمدی و انگیزش به یادگیری ریاضی در دانشآموزان دوره متوسطه اول بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و جزء پژوهشهای کاربردی بود؛ و تعداد 326 نفر به عنوان نمونه به روش نمونهگیری طبقهای تصادفی بر حسب جنسیت انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده ...
بیشتر
هدف از این پژوهش تدوین مدل عملکرد ریاضی بر اساس ادراک از محیط یادگیری سازندهگرا با نقش واسطهای خودکارآمدی و انگیزش به یادگیری ریاضی در دانشآموزان دوره متوسطه اول بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و جزء پژوهشهای کاربردی بود؛ و تعداد 326 نفر به عنوان نمونه به روش نمونهگیری طبقهای تصادفی بر حسب جنسیت انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش، پرسشنامههای ادراک از محیط یادگیری سازندهگرای حقایقی و کارشکی (1394)؛ خودکارآمدی ریاضی میدلتن و میگلی (1997)، انگیزش به یادگیری ریاضی کورتر (۲۰۰۵) و نمرهی پایان ترم درس ریاضی دانشآموزان بود. برای تجزیه و تحلیل دادهها، از شاخصهای آماری توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و برای پاسخگویی به فرضیههای پژوهش از آزمونهای تحلیل عامل تأییدی، مدلسازی معادلات ساختاری و رویکرد حداقل مربعات جزیی به وسیله نرمافزار smart PLS استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که ادراک از محیط یادگیری سازندهگرا بر عملکرد ریاضی، خودکارآمدی ریاضی و انگیزش به یادگیری ریاضی اثر مثبت و معنیدار دارد. همچنین خودکارآمدی ریاضی و انگیزش به یادگیری ریاضی بر عملکرد ریاضی اثر مثبت و معناداری داشت. در کل نتیجه شد که مدل مفهومی عملکرد ریاضی بر اساس ادراک از محیط یادگیری سازندهگرا با نقش واسطهای خودکارآمدی ریاضی و انگیزش به یادگیری ریاضی با مدل تجربی برازش داشته است.